| Inclusie, is dat kinderspel of grotemensenwerk? Met deze vraag startte Petra Janssen van Jobstap Educatyf de Inspiratiesessie. Deze organisatie helpt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt met het verkrijgen van een baan. Hun motto “Leren doen we samen voor een inclusieve maatschappij’. Hierbij gaat een jobcoach de dialoog aan met werkgever en werknemer om zo een passende baan te vinden. In twee avonden leerden we over het werk dat zij doen, goed werkgeverschap, employment modellen en deelden we onze praktijkervaringen.
Jong of oud, hoog of laagopgeleid, met of zonder beperking, we willen allemaal hetzelfde halen uit ons werk. We willen betekenisvol werk verrichten dat ons zingeving biedt en onze interesse wekt. We willen werk verrichten dat naar ons vermogen ligt, ons blijft uitdagen en wanneer we aan iets anders toe zijn, deze mogelijkheid ook daar is. Sommige mensen hebben iets meer hulp nodig bij het vinden van zulk werk dan anderen. Het is dan mooi dat er organisaties, zoals Jobstap, zijn die deze ondersteuning bieden. Tijdens de inspiratiesessies gaf Petra Janssen verschillende voorbeelden van de vier employment modellen; exclusie, fragmentatie, diversiteit en inclusie. Ondanks dat ik verwachtte dat het niet geheel moeilijk moet zijn om te zien, wanneer iemand volledig is opgenomen op de werkvloer, vond ik dit toch lastiger dan gedacht. We waren het als groep niet volmondig eens tijdens een poll en we bleven bij een casus toch twijfelen tussen twee bepaalde definities. Het was dan ook zeer interessant om te kijken hoe inclusie bij onze opdrachtgevers aanwezig is en hoe dit zich uit op de werkvloer. Het verbaasde mij om tijdens de sessie te horen dat Nederland het vroeger slecht deed in het verschaffen van werk aan deze doelgroep en dat we hiervoor op onze vingers zijn getikt. Hier hebben we als samenleving hard aan gewerkt. De Quotumwet is ingegaan om de mensen met afstand tot de arbeidsmarkt te helpen. Hier zijn afspraken gemaakt voor een inspanningsverplichting, waar werkgevers banen voor deze mensen vrij moeten houden. Toch blijft het lastig te bedenken hoe volledige inclusie kan worden gewaarborgd binnen de zorg. Er kan weerstand ontstaan binnen organisaties, de werknemers binnen organisaties hebben al vaste taken of werkgevers zien niet de capaciteit om deze mensen in te werken. Ik denk dat we onze blik in de samenleving moeten verruimen en moeten focussen op wat wél kan. Inclusie, is dat nou kinderspel of grotemensenwerk? Door deze avonden heb ik geleerd dat inclusie eigenlijk kinderspel hoort te zijn, maar dat er veel meer bij komt kijken dan waar we ons bewust van zijn. Hoe ouder we worden, hoe meer zicht we hebben op de belangen die meespelen. Als we alleen al vertrouwen in elkaar kunnen hebben, iemands antwoord of gevoelens kunnen respecteren en met elkaar in dialoog gaan, hebben we samen al een begin gemaakt. Want zeg nu zelf, iedereen is gelijk aan elkaar en we willen allemaal meetellen in deze maatschappij. |
Tessa heeft de Bachelor Gezondheid en Leven en twee Masters afgerond aan de Vrije Universiteit Amsterdam, namelijk de Master Health Sciences en de Master Communicatiewetenschappen. Tessa is Trainee bij High Select en heeft haar tweede High Select Project afgerond bij Nierstichting Nederland, waar ze Communicatiemedewerker Zorg & Innovatie was. Haar eerste Project voerde Tessa uit als Communicatiemedewerker bij Hago Zorg.
High Select biedt jonge academici de mogelijkheid om vanuit een Traineeship gedurende twee jaar brede kennis en ervaring op te doen binnen de zorgsector. Tegelijkertijd biedt High Select organisaties en instellingen binnen de zorgsector de mogelijkheid om voor specifieke projecten medewerkers op tijdelijke basis aan te trekken met elders in de sector opgedane relevante kennis en ervaring.