Samenwerkingspartners in de zorg
Het liefst kom ik zo snel mogelijk op mijn bestemming aan. Natuurlijk kijk ik in de trein graag naar de zonsopgang maar als er een bovenleiding breekt en je onnodig allerlei stations moet aandoen, dan wordt het ineens een stuk minder leuk.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat we intercity’s in het leven hebben geroepen zodat je tussen Amsterdam en Utrecht niet hoeft te stoppen op stations als Hollandsche Rading en Bussum Zuid. We zijn zelfs bereid wat extra’s te betalen om direct van Schiphol naar Rotterdam te reizen. Routes die veel worden gebruikt krijgen een hogesnelheidslijn.
Een nieuwe samenwerkingspartner
Op de werkvloer gebeurt dit ook. Je bouwt relaties op met collega’s en weet elkaar steeds sneller te vinden. Een nieuwe samenwerkingspartner begint met een verkennend gesprek, hebben we dezelfde bestemming? Welke route stippelen we uit om bij die bestemming te komen, rij jij of rij ik? Samen leg je een spoor aan naar de bestemming, met de tijd rijdt er een steeds snellere trein over en hoeven we tussendoor niet meer te stoppen.
De route ligt nu vast. Dit is het, het werkt, hier moet je het mee doen. De trein rijdt direct naar de eindbestemming. Mooi toch?
Bomen op het spoor
Wat nou als er ineens bomen op het spoor liggen. Leg je een omleiding aan? Haal je een ritje eruit en probeer je het morgen weer opnieuw? Doe je niets in de hoop dat de boom vanzelf verdwijnt? Oftewel, gaan we samen door, doen we dat op deze manier of is er eigenlijk behoefte aan iets anders?
Bij mijn huidige opdracht kwamen we voor zo’n vraag te staan. Al een tijd werken we samen met een leverancier, de achterban weet welke route we samen bewandelen, en we hebben financiële investeringen gedaan. Maar nu liggen er bomen op het spoor, het gaat schuren en roept weerstand op.
Eigenlijk vond ik dat best spannend. Durf ik te zeggen dat ik de samenwerking wil heroverwegen? Is dat verspilde moeite omdat het spoor er al ligt? Gelukkig was ik in deze situatie niet de enige met een onderbuikgevoel en durfde ik de ruimte te nemen om dat gevoel te verwoorden. Stap voor stap verzamelden we steeds meer aanwijzingen dat de samenwerking niet meer past.
Veranderen is ingewikkeld, zeker als alles al is uitgekristalliseerd. Ik ben blij dat we als team naar ons gevoel hebben geluisterd. Zo’n boemeltreintje waar je makkelijker op kunt bijsturen, dat is zo gek nog niet. Bij nieuwe routes zijn er ook weer nieuwe uitzichten. Gelukkig doet dat niets af aan de uitzichten die je eerder hebt gezien, die neem je gewoon met je mee.
/ Noëlle van Limpt
MSc Health Economics, Policy & Law
High Select biedt jonge academici de mogelijkheid om vanuit een Traineeship gedurende twee jaar brede kennis en ervaring op te doen binnen de zorgsector. Tegelijkertijd biedt High Select organisaties en instellingen binnen de zorgsector de mogelijkheid om voor specifieke projecten medewerkers op tijdelijke basis aan te trekken met elders in de sector opgedane relevante kennis en ervaring.
Heb je interesse in meer succesverhalen van onze Tra
inees?
Bekijk ook deze blogs: Kimberly over wet -en regelgeving en contractering in de zorg, Thomas Scheepers over Het High Select Traineeship en Ontwikkeling of Het Traineeship in de Zorg: Natalie over haar eerste project
