Acht jaar geleden oriënteerde ik me voor het eerst op een vervolgstudie

Al rondlopende op een oud-leerlingmarkt op mijn middelbare school stuitte ik op het kraampje van journalistiek. “Wat een enthousiaste studente, dat moet vast een leuke studie zijn”, dacht ik toen ik weer doorliep. Ik heb toen nog een blauwe maandag getwijfeld of ik dat ook wilde studeren. Maar dat idee verdween al snel:

Ik wilde de Zorgsector in, want daar lag altijd al mijn hart.

Nu, ongeveer acht jaar later, is dat gelukt door het Traineeship van High Select. Maar dat ik tijdens mijn eerste project alsnog een beetje heb mogen proeven hoe het wellicht was geweest als ik acht jaar geleden toch besloten had journalistiek te gaan studeren, dat had ik niet verwacht. Hoe? Dat vertel ik je graag in deze blogpost!

Mijn eerste project bij de gemeente

Voor mijn eerste project als Trainee bij High Select mocht ik aan de slag bij gemeente Lopik waar nagedacht werd over de bestuurlijke toekomst van de gemeente. Kan de gemeente nog zelfstandig verder of moet zij op zoek naar fusiepartners? Ik kwam als Projectmedewerker in een heel leuk team terecht waar we aan de slag gingen met het project ‘Waardevol Lopik’. Centraal stond het ophalen van wat inwoners, ondernemers en maatschappelijke partners van waarde vinden, nu en in de toekomst.

Aan de slag

Op allerlei manieren gingen we het gesprek aan met jong en oud. Van dorpsgesprekken, interviews en een enquête tot aan het bezoeken van scholen en sportclubs en het ophalen van volksverhalen. Ik heb zelfs samen met een collega meegedaan met een karate-les (lees: een poging tot) om in de pauze de jonge karateka’s te kunnen bevragen. In de herfstvakantie hebben we de allerkleinste inwoners van de gemeente bevraagd tijdens het schminken. Met ruim 60 jongeren heb ik al lasergamend rondgerend in de gymzaal om ze in de pauzes een aantal vragen te kunnen stellen.

Bijzondere plekken en toffe gesprekken

Ik had ook het geluk op de bijzonderste plekken binnen de gemeente te mogen komen. En ik kan verklappen: die zijn er genoeg. Wellicht ken je wel de Gerbrandytoren, ook wel bekend als de Zendmast van Lopik (hoewel de toren stiekem toch echt in IJsselstein staat) die in de decembermaand opgetuigd wordt als kerstboom? Daar ben ik dus in geweest, hoe tof is dat? Er zit zelfs een museum in! Naast dat ik de hoogte in ben gegaan in de Gerbrandytoren, ben ik ook afgedaald in de bunker in Lopikerkapel die vroeger diende als noodstudio. Eigenlijk ken ik gemeente Lopik na vijf maanden beter dan de gemeente waar ik zelf al 22 jaar woon.

Gesprekken met inwoners

De warmte en openheid van de gemeenschap was overal merkbaar. Zo kwam ik bij verschillende inwoners thuis om hun mooiste verhalen aan te horen. Bijvoorbeeld bij een oud-lid van Kubus Cabauw: de activiteitencommissie die berucht staat om hun grootse 1 aprilgrappen waar nog steeds van generatie op generatie over wordt verteld. Iets later hing ik weer aan de lijn met ‘le pedaleur de charme´ Peter Schep: voormalig professioneel Nederlands baanwielrenner op onder andere WK’s en de Olympische spelen en voormalig bondscoach. Maar bovenal: geboren en opgegroeid in Lopik. Zoveel verschillende mensen, maar wat hen verbindt is het warme hart dat zij de dorpen van Lopik toedragen.

Alles kwam samen in een magazine

Uiteindelijk moest alles wat we hadden opgehaald vertaald worden naar een magazine. Een groot deel van de teksten mocht ik uiteindelijk schrijven. Ook deden we zelf de eindredactie, had ik contact met de uitgevers en mocht ik meedenken over de vormgeving. Tijdens dit project heb ik écht ontdekt hoe leuk ik schrijven eigenlijk vind. Het enthousiasme van de journalistiek-studente die ik acht jaar geleden sprak, voelde ik nu zelf ook. Hoe tof is het als je zoiets unieks mag doen als dit tijdens je project?

En toen..

…Was het magazine af en zat onze taak erop. Dat betekende dat we op zoek moesten naar een nieuw project voor mij. Ik had een aantal gesprekken gevoerd en toen kwam er een telefoontje van mijn Projectleidster bij de gemeente: “Ha Laura, ik ga jouw zoektocht naar een nieuwe opdracht nog wat ingewikkelder maken. Bij de Veiligheidsregio zoeken ze iemand die de crisisdirectie COVID-19 kan ondersteunen en ik wil jou daar eigenlijk graag naar meenemen”.

Zo ontstond het dat ik van aan tafel zitten met inwoners om leuke verhalen op te halen ineens om tafel zat met mensen van de GGD GHOR, Veiligheidsregio, politie, brandweer, gemeenten, ziekenhuizen en verpleeghuizen om te praten over het managen van COVID-19 in de regio Zuid-Holland Zuid en mee mocht denken over de langetermijnvisie.

Enorm verschillende opdrachten, maar dat is nu precies wat het Traineeship van High Select zo uniek maakt in mijn ogen.

Enerzijds ontdek je écht je talenten en anderzijds doe je ook écht enorm breed ervaringen op binnen de Zorg- en Welzijnssector bij heel diverse Opdrachtgevers. Zo ben ik na mijn projecten bij de gemeente en Veiligheidsregio nu als Projectleider aan het werk bij een eerstelijnsgezondheidscentrum en het Amphia ziekenhuis in Breda. Ik had me geen betere start kunnen wensen van mijn carrière in deze mooie sector.

Mocht ik je met deze blogpost nieuwsgierig hebben gemaakt naar het magazine (wat ik natuurlijk hoop), dan ben ik blij te mogen schrijven dat er een digitale versie beschikbaar is van het magazine ‘Kernen met Karakter’ bij deze blogpost.

Download het magazine hier.

Ik wens je veel leesplezier!

/ Laura Overhorst

MSc Beleid, Communicatie & Organisatie

BSc Bestuurs- en Organisatiewetenschappen

High Select biedt jonge academici de mogelijkheid om vanuit een Traineeship gedurende twee jaar brede kennis en ervaring op te doen binnen de zorgsector. Tegelijkertijd biedt High Select organisaties en instellingen binnen de zorgsector de mogelijkheid om voor specifieke projecten medewerkers op tijdelijke basis aan te trekken met elders in de sector opgedane relevante kennis en ervaring.

Heb je interesse in meer succesverhalen van onze Trainees?

Bekijk ook deze blogs: Kimberly over wet -en regelgeving en contractering in de zorg, Thomas Scheepers over Het High Select Traineeship en Ontwikkeling of Iris Caron over haar eerste project in de zorg